Είναι λίγο κλισέ να παίρνεις κατευθείαν τον ορισμό απο το λεξικό που βρήκες στον Γούγλη και να καταγράφεις την έννοια μιας λέξης στο blog σου.
ανθρωπιά
ουσ θ ανθρωπιά συναίσθημα κατανόησης και συμπαράστασης προς τους άλλους
Γιατί κατά κάποιο τρόπο σε κάνει ανίκανο, σε αποδυναμώνει στο να το εξηγήσεις απο μόνος σου είτε με πράξεις είτε με λόγια σε άτομα αξίας απο το περιβάλλον γύρω σου.
Οπότε θα ξεκινήσω έτσι σαν να είμαι απο το σημείο μηδέν και θα θέσω το ψυχολογικό ερώτημα της ημερας, εαν είμαι ότι λέει το λεξικό ή κανένα αναίσθητο μουλάρι?
Πατήστε Play όσο το σκέφτεστε.
kofalalos eimai
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα μας και blogger!! :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατα τα αλλα δεν προλαβαινεις, ε :P
Ευχομαι σε ολον τον κοσμο ειτε απο δω ειτε απο οπουδηποτε αλλου να σε γνωρισει το συντομοτερο!! ;)
Георги Л.
lolll... το "la gamatius" τι ακριβώς σημαίνει?... :Ρ...
ΑπάντησηΔιαγραφήγια να δούμε πόσο ψηλά έχεις πάρει τον αμανέ δλδ..
Είμαι πολυάσχολη γυναίκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μέσα σε αυτόν τον πολυάσχολο χρόνο μου εκφράζομαι στο πλήθος που με θαυμάζει. (Τόσο ψηλά τον έχω πάρει τον αμανέ...!) :P
ok... arxika mallon tha prepei na afierwseis ligo xrono na betlioseis to syntaktiko soy.. ;)
ΑπάντησηΔιαγραφή(xoris fobo kai pathos... :))
"ekfrazomai sto plhthos poy me thaymazei".. malista.. san koytsh sarantapodaroysa paei ayto.. lol! :)
Mh pairneis kai orko pos se thaymazoyne kai oloi ... kapoioi isos apla metrane to bathos ths afeleias soy ;)
Oso gia to "polyasxolh" poy grafeis...respect! :) ta sebh moy :)
Ω Ανώνυμε, είσαι καλοδεχούμενος να βοηθήσεις στην διόρθωση του συντακτικού μου. Με φόβο και πάθος και οι δύο μπορούμε να συνεργαστούμε στην διόρθωση αυτού. Οπότε ελεύθερα κάνε δημοσίευση σχολίου όπου κάνω λάθη. Nobody is perfect, even the Goddess.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να κατέχεις την δυνατότητα διάκρισης του αστείου απο το σοβαρό και να μην αρπάζεσαι τόσο εύκολα.
Φιλικά
Η Ψωνισμένη Irene.
Χρόνια πολλά λοιπόν "Ψωνισμένη" Ειρήνη μου.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο διαταύτα.. :)
+1000 στο γεγονός ότι παρόλο το "ψώνισμά" σου δεν απαρνιέσαι τη διαλεκτικότητά σου και το χαλαρό σου χιούμορ.. Δε το βρίσκεις πια εύκολα αυτό.. δυστυχώς...
Η κλητική προσφώνηση με την οποία με προσαγορεύεις, αυτό το "Ω Ανώνυμε", μου ηχεί πολύ μεγαλοπρεπές για την αφεντιά μου ρε παιδί.. πα πα πα... :Ρ Ωστόσο, στο πλαίσιο του χιούμορ (τόσο του δικού σου όσο και του δικού μου.. ναί, δεν αρπάζομαι...χαλλλαρά! :) ), είναι αποδεκτό..λολλ... αλλά ρε φίλος νιώθω λίγο γέρος με αυτή τη κλητική.. πφφφ.. ίσως γέρασα και άρχισα να παραξενεύω.. λες? ;)
Χμ.. για την Goddess θα διαφωνήσω... δεν είμαι φαν των θεοτήτων που βρίσκονται ακόμη βυθισμένοι στην θλιβερή πλευρά της σαρκικότητάς μας...
Προσωπικά δε σε θαυμάζω..ωστόσο εκτιμώ (και συμμερίζομαι) την ανατρεπτικότητα της μοναχικής πορείας κάποιου που γράφει στα @@ του τα διάφορα ξεθωριασμένα must και τις μανιχαϊστικά απλοποιημένες ηθικιστικές επιταγές που με όλη τους την άνεση εκτοξεύουν διάφοροι τύποι βολεμένοι ποικοιλοτρόπως...
Αν μη τι άλλο δεν είσαι υποκρίτρια.. και πάλι τα σέβη μου λοιπόν...
υ.γ. Αν και προφανέστατα δεν το έχεις ανάγκη, who knows?, μπορεί ο θαυμασμός να αναπτυχθεί σταδιακά.. αν και φυσικά αυτό δεν είναι αυτοσκοπός.. είναι όμως μια αξιαγάπητη συνέπεια...
Ανδρέας. (για να μη με προσφωνήσεις πάλι με την γεροντίστικη προσφώνηση.. μπρρρρρρρρρ λολλλ :Ρ)
Η κλητική προσφώνηση ήταν πάνω απο όλα για να δώσω μια έμφαση στη διαφορά της ανωνυμίας με του έχοντος ένα όνομα. Αν και είναι ελεύθερα τα σχόλια, ένιωσα την ανάγκη να φανερωθείς με τα λεγόμενά σου Ανδρέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Ο θαυμασμός κόποις κτάται εξάλλου.
Ω Ανδρέα!
χμ.. not bad λοιπόν.... :)
ΑπάντησηΔιαγραφή"αγαθά κό(λ)ποις κτώνται".. σε δύο εκδόσεις.. αρχαιοελληνική (χωρίς το -λ-) και νεοελληνική, βλαχαδερή, ωχαδερφίστικη, βολεμένη, του όχλου και των σοφιστών κλπ κλπ...
Ο "θαυμασμός" δύναται να έχει τον χαρακτήρα του "αγαθού" αναλόγως με το περιεχόμενό του, με το αντικείμενο του θαυμασμού δλδ.. Άρα.. οψόμεθα ;) Δε μπορείς να ξέρεις από τώρα.. Οι σιγουράτζες άλλωστε γειώνουν σε απίστευτο βαθμό κάθε δημιουργική ικμάδα που μπορεί να σου δώσει το ρίσκο μιας γνήσιας επιλογής... ;)
Όσο για την επιδιωκόμενη έμφαση μέσω της χρήσης της κλητικής προσφώνησης επίτρεψέ μου να παρατηρήσω κάτι.. Η εμφατική διαστολή προσώπου-ανωνύμου προσδίδεται από το "Ανώνυμε" (και μάλιστα με κεφαλαία..) και όχι τόσο από την κλητική..
Ένιωσες την ανάγκη να φανερωθώ? χμ... :) Αυτό με παραπέμπει λίγο σε υπερρεαλισμό.. Θέλει όμως εξήγηση... και δε προσφέρεται ο χώρος..
Βοήθειά μας... :)
Ανδρέας.